Algemeen leesverslag - Specht en Zoon

       Leesverslag algemeen

       1.             Algemene informatie

   a.       geef de standaardtitelbeschrijving:

                                            i.      auteur, titel

Willem Jan Otten, Specht en Zoon

                                            ii.      plaats van uitgave, jaar van uitgave, druk (jaar van eerste uitgave)

2004, Amsterdam, 1^e druk

                                           iii.      aantal pagina’s

142

    b.      bepaal het genre (Zie: http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html en http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Roman )

Psychologische roman, er wordt veel nadruk gelegd op emoties en gevoelens.

   c.       geef een korte samenvatting van het boek, deze mag je van het internet halen (zie o.a.: (http://www.samenvattingen.nl/)

Felix Vincent, een redelijk beroemde portretschilder, krijgt de opdracht van z’n leven. Valery Specht, een steenrijke kunstverzamelaar, verlangt van hem zijn overleden zoon Singer te schilderen. Aan de hand van foto’s en een aantal videobeelden gaat ‘Schepper’ aan het werk. Felix, wordt ‘Schepper’ genoemd doordat het hele verhaal is geschreven vanuit de optiek van het schilderdoek waar Singer op komt te staan. Het is een groot doek, en heeft alle menselijke eigenschappen qua zintuigen. Hij, zo zullen we het doek voor het gemak noemen, is een Zeer Dicht Geweven Vier Maal Universeel Geprepareerd doek van twee bij honderd twintig, hij kostte een vermogen. Het duurt maanden voordat het doek beschilderd wordt en zo leren we Felix, zijn vrouw Lidewij en alle andere mensen die in het atelier van Schepper komen kennen. Tot op het moment dat Specht binnen komt lopen lijdt het doek een passief leven. Maar als dan uiteindelijk wordt besloten door Schepper dat hij het doek wordt waar Singer op wordt gemaakt en gaat hij een actief leven lijden. Door de ogen van het doek worden allerlei gegevens een stuk duidelijker doordat het doek namelijk eerst dingen beschreef door middel van gehoor. Zo kom je erachter hoe het atelier, Schepper en alle andere personen er uit zien.
Bij het schilderen van het doek gaat Schepper Singer identificeren met Tijn, een oud schoolvriendje van hem. Hij geeft Singer de blik van Tijn, en wat nog veel belangrijker is zijn penis. Het is een dopje. Dit is een belangrijk gegeven want door het hele verhaal heen is dit het gespreksonderwerp en het focuspunt van iedereen die het schilderij te zien krijgt, je aandacht wordt er naartoe gezogen. Vanaf het moment dat Schepper de penis te zien kreeg, Tijn liet zijn broek zakken, heeft hij geen contact meer met hem. 
Nadat het doek is beschilderd volgen de gebeurtenissen zich snel op. Zo wordt Lidewij zwanger en je komt erachter dat Specht een liefhebber is van kleine jongens. 
Dit komt het doek te weten door gesprekken tussen Schepper en Minke een journaliste en geheime minnaar van Schepper. De afgesproken datum waarop het doek opgehaald zou worden is dan allang voorbij. Schepper’s geweten begint te knagen. Hij heeft een schilderij gemaakt voor een pedofiel! De enige oplossing die hij ziet is het verbranden van ‘het ding’ zoals hij zijn schilderijen ziet. Op dit moment krijg je als lezer het gevoel dat het verhaal afgelopen is. Maar dit is niet zo. Schepper heeft een foto gemaakt van het schilderij en vanaf dat moment wordt het verhaal vanuit die foto verteld. Schepper steekt de polaroid in zijn zak en gaat daarmee naar de bevalling van zijn zoon. Na de bevalling gaat Schepper een lange fietstocht maken, onder andere naar de plek waar Tijn zijn broek liet zakken, hier huilt hij tranen van alle emoties die mensen kunnen hebben. Thuis gekomen in Nimmerdor, het huis van Schepper en Lidewij, staat daar de wagen van Specht. Specht is doodziek geworden, hij heeft namelijk een ernstige vorm van kanker. Hij weet van het verbranden van het schilderij en geeft Schepper de opdracht hem opnieuw te maken, zodat Singer hem zelf kan zien. Zo komen twee leugens naar boven, Singer is niet dood en Specht houdt echt van zijn zoon en is geen pedofiel.

              2.             Verwachtingen

Ik heb dit boek eigenlijk volledig willekeurig gekozen, ik moest een boek hebben en ben gewoon naar           titels gaan kijken die me interessant leken, toen kreeg ik dit boek in mijn handen. Na de achterkant vlug te lezen, besloot ik dat het me wel een leuk boek leek. Het ging over schilderen, en over de dood, en dat leek me dus wel interessant.

3.             Motieven en thema

De motieven in dit boek zijn:

Dood – De dood van de zoon, de vader gaat dood, Lidewij sterft bijna bij de bevalling en het doek wordt verbrand.

Schilderijen – Het hele boek gaat eigenlijk over een schilderij

Het thema is leven en dood.

4.             Beoordeling

a. schrijfstijl:      oordeel + citaat ter illustratie (+paginaverwijzing)

De schrijfstijl vind ik erg interessant. Otten schrijft namelijk met erg weinig leestekens. Ook als er iets gezegd wordt, gebruikt hij geen aanhalingstekens. Een voorbeeld hiervan:  Tijn, zei hij, waar ben je Tijn. Singer, zei hij, waar ben je Singer.

b. inhoud:           personages - tijd – ruimte – situaties – vertelperspectief

Personages:

De personages in het boek zijn leuk beschreven. Het doek – een eigenlijk levenloos voorwerp – wordt als hoofdpersoon neergezet en heeft zintuigen en emoties. Felix Vincent, ‘Schepper’, zo wordt hij door het doek genoemd, is een kunstenaar die, volgens het doek, er alles aan doet zo onopvallend mogelijk te blijven. De opdrachtgever Specht lijkt eerst een pedofiel te zijn, maar blijkt uiteindelijk toch een goede man te zijn. Het zijn allemaal unieke, eigen personages die allemaal bijdragen aan het verhaal.

Vertelperspectief: Het vertelperspectief is waarschijnlijk wat dit boek zo uniek maakt. Het verhaal wordt namelijk verteld door de ogen van een doek. Het hele verhaal door blijft het doek vertellen, en wanneer het verbrand wordt, pikt de foto van het doek het verhaal op. In het begin vond ik het nogal vreemd, maar als je eraan gewend bent is het erg humoristisch. Het doek kan namelijk niet bewegen, dus hij kan alleen vertellen wat hij van anderen hoort of in het atelier ziet.

5.             Eindoordeel^[1]

Ik vond het verhaal best wel interessant, maar ook wel erg vreemd. Er zaten rare dingen in, zoals hoe de schrijver de overleden jongen begint te schilderen als een oude schoolvriend van hem, en die constante aandacht voor zijn penis. En ook dat Specht heeft gelogen over de dood van zijn zoon, vond ik nogal raar. Maar verder was het heel leuk, het is heel knap hoe het geschreven is vanuit het oogpunt van een schilderij. Zeker een aanrader voor lezers die iets nieuws willen proberen.

6.             Lijst van gebruikte bronnen

• http://www.scholieren.com/boekverslag/62025
• http://www.boekreviews.nl/boeken/46-specht-en-zoon/
• http://www.ciao-shopping.nl/Specht_en_Zoon_Otten_Willem_Jan_W_J__Review_149359

---

Verwerkingsopdracht 2

Ik heb voor verwerkingsopdracht 2 gekozen voor opdracht 5, muziek, omdat het me de leukste opdracht leuk, en ik heel erg van muziek houdt.

a) Bij een motief in de muziek gaat het om een stuk dat telkens herhaalt wordt. In een literair werk is dit ook iets dat herhaald wordt, maar dan wel op een andere manier. In literaire werken heb je bijvoorbeeld voorwerpen of personen of gebeurtenissen die vaak voorkomen. Het betekent dus hetzelfde, maar ook weer niet.

b) Ik heb gekozen voor een stuk door Vivaldi, genaamd Storm, omdat dit een van mijn favoriete muziekstukken is. Je kan dit stuk eventueel hier beluisteren.
In dit stuk zitten erg veel stukken die constant achter elkaar herhaalt worden, al vanaf het begin. Het zijn steeds verschillende stukken die telkens op elkaar aansluiten. Het muziekstuk heet storm en zo klinkt de muziek ook, je hebt donkere stukken waarin het wel lijkt alsof het pijpenstelen regent, wat zich een aantal keer herhaalt, waarna je een licht stukje hebt, haast een opklaring, dat zich ook weer herhaalt, waarna de regen weer losbarst.

De Kroongetuige

Leesverslag algemeen

Algemene informatie

a. geef de standaardtitelbeschrijving:
i. De Kroongetuige, Maarten van 't Hart
ii. 1983, Amsterdam
iii. 212
b. Detective
c. Thomas Kuyper onderzoekt in een lab het kannibalisme bij ratten. Thomas is getrouwd met Leonie en hun huwelijk is kinderloos gebleven, wat de nodige spanningen opleverd.
Als Leonie een week bij haar moeder logeert, wordt Thomas verliefd op de bibliotheeksecetaresse Jenny Fortuyn. Als zij na een kroegentocht weigert met hem naar huis te gaan, ontstaat er een kleine ruzie voor een cafe. Jenny vlucht en verdwijnt spoorloos.
De volgende ochtend liggen 200 ratten die al enkele dagen uitgehongerd  waren verzadigd in hun kooi, terwijl van kannibalisme geen sprake is. Thomas wordt enkele dagen later door 2 rechercheurs, Jozef Lambert en Krijn Meuldijk, ondervraagd over de verdwijning van Jenny. Enkele weken later wordt hij gearresteerd op verdenking van moord. Ookal past het verhaal van Lambert zo goed in elkaar, Thomas blijft ontkennen en zwijgen. Leonie mag hem niet bezoeken en later zelfs geen brieven meer schrijven. De tijd dat Leonie zonder Thomas zit was eigenlijk wel goed voor hun relatie omdat ze nu in alle rust over de problemen en de verdwijning van Jenny konden nadenken. Leonie gaat zelf opzoek naar de waarheid, en bezoekt alle cafe's, leest alle boeken die Thomas laast gelezen had, het vrouwenhuis, dat regelmatig door Jenny bezocht werd, en sprak met vrienden van Jenny. Tijdens haar speurtocht vindt ze in het laberatorium een lijk op sterk water. Gedurende het proces verzwijgt ze dit, en als Thomas dan, gebrek aan bewijs, wordt vrijgesproken, toont Leonie Thomas dit lijk. Lambert komt ook achter het lijk en samen zorgen ze voor de ontknoping: Robert was na de moord op zijn vrouw (= het lijk) met Jenny er vandoor gegaan met de drugs uit het lab. Aan het eind van het verhaal komt de kinderloosheid weer aan de orde. Leonie krijgt weer hoop als ze het bericht over de reageerbuis baby hoort.

1. Verwachtingen

Vorig jaar hebben we dit boek kort behandeld bij Nederlands, en toen al leek het me erg interessant. Toen ik het een keer op de markt zag liggen, heb ik het maar meteen meegenomen. Ik verwachtte dat het een erg spannend boek zou worden.

2. Motieven en thema

Motieven: (On)trouw (Thomas is ontrouw aan Leonie, terwijl zij hem wel trouw blijft en hem gelooft), Jaloezie (Leonie is jaloers op Jenny, het hele boek door), Frustratie (Leonie is bijvoorbeeld erg gefrustreerd dat ze geen kinderen kan krijgen), Schuld (Leonie voelt zich schuldig dat ze geen kinderen kan krijgen, Thomas voelt zich schuldig dat hij haar ontrouw is geweest), Muziek (Thomas en Leonie zijn beide dol op klassieke muziek, ze kunnen hier hun rust in vinden, al hebben ze wel een iets andere smaak)
Thema's: Kinderloosheid (Bij zowel Thomas als Leonie), trouw en ontrouw (Thomas is ontrouw - Leonie trouw), een zoektocht (Naar de werkelijke dader).

3. Beoordeling

a. schrijfstijl: Ondanks dat de dader pas op het allerlaatst wordt ondekt, weet de schrijver zo te schrijven dat het boek nooit verveeld en je altijd in spanning blijft. Zijn schrijfstijl is erg prettig om te lezen. Er zitten stukken in met alleen maar dialoog, en dat leest heel snel, wat wel fijn is af en toe, omdat het zo'n ingewikkelde situatie is. Hier is een willekeurig voorbeeld van zo'n stuk:
'Zal ook wel een rol gespeeld hebben, ongetwijfeld, het was hoogst bedenkelijk wat ik deed, en ook tegen elk voorschrift, maar het gaf mij wel de gelegenheid om te zien hoe triest hij steeds uit z'n ogen zat te kijken.'
'Ja, jij herinnerde hem er steeds aan dat Jenny weg was, hij miste haar,' zei ik tegen beter weten in, denkend aan zijn bezwete lakens.
'Kan zijn, kan zijn, maar 't kan ook zijn dat hij zich voortdurend schuldig wist, en dat drukt op een mens, reken maar.'
'Schuldig aan wat?'
(Pagina 202)
b. inhoud:
personages - tijd – ruimte – situaties – vertelperspectief
Personages: In dit boek komen vier belangrijke personages voor: Leonie, Thomas, Jenny en Robert. Leonie is de trouwe echtgenote van Thomas, waarop het boek zich het meest focust, omdat zij haar man probeert vrij te spreken door onderzoek te doen over de moord en de dader probeert op te sporen. Thomas is de man van Leonie, die verliefd wordt op Jenny, omdat Leonie geen kinderen kon krijgen. Hij wordt beschuldigd van de moord op Jenny. Jenny werkt in een bibliotheek en had een vriend, Robert. Zij wordt vermoord. Robert is de vriend van Jenny. Zijn vrouw is ook vermoord.
Vertelperspectief: Het verhaal wordt uit twee perspectieven geschreven. Het eerste deel is vanuit het perspectief van Thomas. Als Thomas gevangen zit, gaat het verhaal over op het dagboek van Leonie, wat dus ook uit haar perspectief geschreven wordt. Beide zijn geschreven in de ik vorm.

4. Eindoordeel

Geef je eindoordeel weer door middel van een oordeelbalk. Geef hierbij je argumenten en
onderbouw deze door middel van enkele citaten (+paginaverwijzing). Koppeling tot slot terug
naar vraag 2. (verwachtingen).

5. Lijst van gebruikte bronnen

- http://www.scholieren.com/boekverslagen/2587
- http://www.scholieren.com/boekverslagen/7883
- http://www.samenvattingen.com/documenten/2428800/De+Kroongetuige+Hart%2C+Maarten+%27t/?q=de%20kroongetuige
- http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html

Verwerkingsopdracht 1

Ik heb gekozen voor opdracht 2, het ontwerpen van een eigen omslag voor de gedichtenbundel 'Het moest maar eens gaan sneeuwen' door Tjitske Jansen. Het plaatje dat ik gekozen heb als achtergrond, door selfhaircuts.deviantart.com, heb ik gekozen omdat het me eigenlijk meteen deed denken aan het gedicht van opdracht 3, Roeren in een beker ijs, omdat dat gaat over een meisje die ook wel jongensdingen wilt doen, en dit is een meisje die een papiertje met het woord 'Boy' voor zich houdt, alsof ze anderen ervan wilt overtuigen dat ze een jongen is.

Een kind in de toren

Algemeen
Een kind in de toren, door A. Koolhaas
Amsterdam, G.A. Van Oorshot
Jaar van uitgave onbekend
2e druk, 1978 / 1e druk 1931
232 bladzijden





Literair Gewicht





Nadruk op beschrijvingen, sfeer, gedachten: "Deze mededeling vond ir. Kampe 'godvergeten onzin' en zij deed hem beseffen dat hij met een gevaarlijke troep charlatans te maken had. Hoewel hij na enig nadenken zich ineens toch wel kon voorstellen - met al zijn ervaring - dat het volledig falen van een poging tot restauratie ook hem met ongemene hevigheid zou treffen."
Veel plaats voor verbeelding van lezer: Einde van het boek "'Zou je denken dat ik iemand kan troosten?', vroeg hij. Zij keek nu naar de neuzen van haar schoenen en ir. Kampe naar zijn handen."
Eenvoudige chronologie: "Er was veel gebeurd die avond." "Woensdag op het kantoor..." etc.